City girl

Wat ik de laatste allemaal heb mee gemaakt is een beetje veel om te vertellen.. gekken dingen, leuke dingen en nieuwe dingen. Ik zal maar eens bij het begin beginnen.

Althea,

Ja het lijkt een beetje op het naam Anthea, zoals een oud klasgenoot van mij. Eigenlijk niet echt eens een klas genoot, maar ze zat bij mij op school, Walburg. Vraag maar aan Anouk, die weet er alles van, zeker van Barcelona. Ik ben samen met Melodie samen naar Althea geweest, een oud klein vissers dorpje, ongeveer 30 minuten van Benidorm vandaan. De nieuwe gedeelte zag beetje het zelfde uit als Benidorm. Dus eerst hadden we zo idee, nou zijn we hier voor helemaal gekomen, tot dat we de ouwe gedeelte had gevonden. De ouwe gedeelte is een typische oud spaans dorpje. Je heb een grote plein, met een grote kerk in de midden. Daar om heen allemaal kleine restaurant en kleine huisjes. De huizen zijn allemaal wit en bijna elk huis heb bloemen aan de muur hangen. Het ziet er zo romantisch en mooi uit. Het was heerlijk om eventjes uit de stad te zijn.

Inmiddels ben ik wel gewend geraakt aan de herrie hier in Benidorm, het is eenmaal een stad. Dus nu kan ik mijzelf officieel City Girl noemen. Wat ik alleen nog mis, zijn schoenen, heel veel schoenen. Ze hebben hier fabulous schoenen, maar je moet er ook in kunnen passen. Spaanse maten zijn echt klein, dat heb ik wel gemerkt bij het passen van kleding and by Shoes afcourse. Ik ben gisteren naar La Marina geweest, een grote winkel centrum. Als je daar ooit wil gaan shoppen, kijk eerst goed of de buschauffeur je niet belazerd. Want dat hebben ze wel bij mij en Anouk gedaan. Na ongeveer een uur onderweg, waren we eindelijk in La Marina. Eerlijk geshopt, want het was uit verkoop, dus nu heb ik nog meer jurkjes en een nieuwe luchtje. Ik ben maar besloten dat ik eventjes wat anders te gaan gebruiken als Alien, dus nu is my new favorite Giorgio Armani Acqua di Gioia. Na het shoppen heb ik heerlijk gegeten bij de Mac, want er was niks anders in de buurt. Het was nogal afgelegen. Overal afgelegen gesproken, Anouk en ik wisten niet waar we op moesten stappen, voor de bus. Dus wij met onze domme kop, gingen eventjes een stukje lopen, eventjes de bewoonde wereld in. Nou dat was een van de domste fouten wat wij hier hebben gemaakt. Het was dik 25 minuten lopen, over de auto weg. En na het lopen wisten we nog steeds niet waar we moesten opstappen. maar gelukkig zijn we na 2 uurtjes wel thuis gekomen. Een normaal mens zal er ongeveer een half uur over doen..

Ik heb een nieuwe appartement genootje, hij heet Emile. Koen is helemaal blij dat zijn wensen zijn vervullen. Hij was hier natuurlijk als de enige Nederlandse jongen. Dus die was super blij met de komst van Emile. Hij is niet alleen mij nieuwe appartement genootje, maar ook mij collega. Dus met ander woorden, ik zie die jongen elke dag en ben bijna 24 uur met hem. Tot nu toe ben ik er nog niet gek van geworden. Behalve van die rotstreek, die hij samen met Arthur en Koen heb uitgehaald. Ze kwamen met pannen in me kamer lopen en ging er leuk op slaan. Op dat moment kon ik ze alle drie wel vermoorden, maar ik was zo moe dat ik bleef liggen en er niks van zei. Tot dat Arthur, dacht van hea, laat ik eens de naked man doen. Dus daar stond Arthur dan naakt in de kamer van mij en Anouk. Nou op dat moment ging er een knopje om bij mij. ik was boos me bed uitgekomen, maar Arthur maakte me nog bozer, met zijn like a magic man en dat ik bluf dat ik hem zo het appartement uit zal gooien. Ik heb me bril gepakt en heb Arthur en de jongens eruit gegooid. Nu weten ze tenminste dat ze mij niet moeten storen wanneer ik slaap. Inmiddels kan ik er nu wel hard op lachen, haha the naked man!! En daarnaast hebben ze ook hun excuses aangeboden.

Saffraan

Saffraan is een feest hier in Spanje. Het feest duurt 2 dagen. De eerste dag ga je de zee in, om een uur of 12.Als je zeven golven over je benen heb gehad dan moet je,je omdraaien en daarna mag je een wens doen. Hartstikke leuk, en niet alleen omdat je een wens mag doen. Maar de sfeer die daar rond hing, dat was zo fijn gevoel. Echte Spaanse mensen zaten daar met kaarsen, eten en een gitaar op het strand. De nieuwe generatie die zaten daar met veel drank en weinig voedsel. Maar op dat na was het ook wel leuk, ik ben nog wezen nacht zwemmen met Melodie met paar Spaanse maten. Zo kans kan ik moeilijk voorbij laten gaan, dat was de enige avond dat de politie je geen boete geeft omdat je in de nacht op het strand bent en zwemt. De tweede dag van het saffraan is dat ze vuurwerk gaan afsteken het beeld in de fik steek. Vuurwerk in Nederland en België is niks vergeleken hierbij. Het was erg mooi en heel erg leuk om het mee te maken. Dan voel je, je op een of ander manier hier echt thuis. Als het aan mij lig kan ik hier jaren blijven wonen, ik noem het hier al thuis.

Het lijk net als of ik de enige ben die mijn plekje heb gevonden hier. Als ik koen en Anouk af en toe hoort, merk ik toch wel dat ze thuis missen en dat ze soms gewoon terug willen. Ik vind het raar dat ik het totaal niet hebt, misschien niet nu.
Maar ik ga stoppen met schrijven, anders blijf ik nog wel een uurtje bezig en dan word het ook te veel voor jullie. Om te lezen dan. Ik wil wel dat het leuk blijft, ik vind het leuk en ik hoop dat jullie mee genieten… ik ga Emile maar eens wakker maken, ik heb namelijk honger..

Heel veel kusjes, Mary..

Ps: ik heb nu echt een bloody accent!! Ik praat nu nog erger met de R. en de helft in het Engels. Ik denk niet meer dat mijn Engelse lerares nog eens zal zeggen dat mijn Engels slecht is. Haha. Nouja of ik echt een accent heb hoor ik dalijk van jullie over 4 maanden. Maar Amerikaans Engels praat ik tegenwoordig niet meer.
Nogmaals veel kusje, see ya.